Veer Savarkar Biography In Marathi | वीर सावरकर यांचा जीवन परिचय
Veer Savarkar Biography, Age, Wiki, Family, Education, Death Reason, Books, Awards In Marathi | वीर सावरकर यांची संपूर्ण माहिती |
Veer Savarkar Biography In Marathi वीर सावरकर यांचा जन्म 28 मे 1883 रोजी नाशिक जिल्ह्यातल्या भगूर गावात एका ब्राह्मण हिंदू परिवारात झाला. त्यांचे भाऊ गणेश, मीनाबाई आणि नारायण होते. ते अत्यंत हुशार व्यक्तिमत्व होते आणि म्हणूनच त्यांना वीर ही पदवी लोकांनी बहाल केली ज्याचा अर्थ धाडसी व्यक्ती असा होतो. त्यांचे मोठे बंधू गणेश सावरकर यांच्या विचारांनी त्यांना प्रभावित केलं होतं.
स्वतंत्रवीर सावरकर यांचा परिचय | Veer Savarkar Biography In Marathi.
माहिती (Information)
- नाव (Full Name)- विनायक दामोदर सावरकर
- प्रसिद्ध नाव (Famous Name)- वीर सावरकर
- जन्म (Date of Birth)- 28 में 1883
- वय – 82 वर्ष
- जन्म स्थान (Birth Place)- भगूर , नाशीक, महाराष्ट्र
- वडिलांचे नाव (Father Name)- दामोदर सावरकर
- आईचे नाव (Mother Name)- राधा बाई
- पत्नीचे नाव (Wife Name)- यमुना बाई
- पेशा (Occupation )- क्रांतिकारी, राजनेता, समाजसेवी
- जात (Cast)- ब्राह्मण
- मुलं (Children)- 3 मुले (विश्वास सावरकर, प्रभात चिपलूनकर, प्रभाकर सावरकर)
- मृत्यु (Death)- 26 फेब्रुवारी 1966
- मृत्यु स्थान (Death Place)- मुंबई, महाराष्ट्र
- भाऊ-बहीण (Siblings)- 2 भाऊ 1 बहीण
वीर सावरकर देखील एक क्रांतीकारी युवक होते. वीर सावरकर जेव्हा लहान होते तेव्हा त्यांनी मित्रमेळा नावाचा समूह आयोजित केला होता. सावरकर हे लाला लजपत राय, बाळ गंगाधर टिळक आणि विविध चंद्रपाल यांसारख्या कट्टरपंथी राजनेत्यांच्या विचारांनी प्रेरित झालेले होते आणि क्रांतिकारी चळवळीमध्ये आपल्या समूहाला ते सामील करत.
वीर सावरकर यांचे शिक्षण | Veer Savarkar Education
- वीर सावरकरांनी पुण्याच्या फर्ग्युसन कॉलेजमध्ये ऍडमिशन घेतले आणि पदवीचे शिक्षण पूर्ण केले. यानंतर त्यांना इंग्लंडमध्ये कायद्याचे शिक्षण घेण्याचा प्रस्ताव मिळाला आणि त्यांनी शिष्यवृत्तीसाठी अपील केले. श्यामजी कृष्ण वर्मा यांनी त्यांना इंग्लंडला पाठवायची आणि त्यांचे शिक्षण पुढे सुरू ठेवण्यास मदत केली. सावरकरांनी तिकडे ग्रेज इन लॉ कॉलेजमध्ये ऍडमिशन घेतले आणि इंडिया हाऊस मध्ये ते राहिले. लंडनच्या उत्तरेमध्ये असलेले हे एक भारतीय विद्यार्थ्यांसाठी असलेले घर होते. लंडनमध्ये देखील वीर सावरकरांनी आपल्या सर्व भारतीय विद्यार्थ्यांना प्रेरित केले आणि स्वातंत्र्यासाठी इंग्रजांविरुद्ध लढण्यासाठी त्यांनी “ फ्री इंडिया सोसायटी ” या संघटनेची स्थापना केली.
- 1857 च्या स्वातंत्र्यसंग्रामानंतर वीर सावरकरांनी पुन्हा एकदा स्वतंत्रता प्राप्तीसाठी गनिमी कावा या युद्धनीतीचा विचार केला. त्यांनी “ द हिस्ट्री ऑफ द वॉर ऑफ इंडियन इंडिपेंडेंस “ नावाचे एक पुस्तक लिहिले, ज्यामध्ये भारतीयांना स्वातंत्र्यासाठी इंग्रजांविरुद्ध लढण्यासाठी प्रेरित केले गेले. कालांतराने या पुस्तकावर बंदी घालण्यात आली परंतु तरीही या पुस्तकाला बऱ्याच देशांमध्ये लोकप्रियता मिळाली. एवढेच नाही तर त्यांनी मॅन्युअली बॉम्ब कसे बनवायचे त्याचबरोबर गनिमी कावा युद्ध रणनीती इत्यादीची माहिती लोकांना दिली. त्यांचे मित्र मदनलाल धिंग्रा यांना देखील त्यांनी सरकारी मदत केली, ज्यांनी विल्यम हट कर्जन वायली या ब्रिटिश- इंडियन अधिकाऱ्याला मारून टाकले होते.
ganesh chaturthi essay in hindi
वीर सावरकरांना कारावासाची शिक्षा.
- या दरम्यान भारतामध्ये वीर सावरकर यांचे बडे बंधू यांनी इंडियन कौन्सिलिंग ऍक्ट 1909 या विरुद्ध एक विरोध प्रदर्शन केले होते, ज्याला मिंटो मॉर्ले रिफॉर्म या नावाने देखील ओळखले जाते. याशिवाय ब्रिटिश पोलिसांनी असा दावा केला होता की वीर सावरकर यांनी एका खूण्याचा कट रचला होता. अटकेपासून वाचण्यासाठी सावरकरांनी पळ काढला आणि ते पॅरिसला भिकाजी कामा यांच्या जवळ राहिले. 13 मार्च 1910 ला ब्रिटिश सरकारने सावरकरांना पॅरिस मधून अटक केली, पण त्यांच्या या कारवाईमुळे फ्रान्सचे सरकार अत्यंत क्रोधित झाले होते.
- परमनंट कोर्ट ऑफ इंटरनॅशनल आर्बीट्रेशन ब्रिटिश अधिकारी आणि फ्रान्सचे सरकार यांचा वाद मिटवण्याचा प्रयत्न करत होती. यानंतर 1911 ला एक निर्णय सुनावण्यात आला. यानंतर वीर सावरकरांच्या विरुद्ध निकाल लागला आणि त्यांना 50 वर्षांच्या कारावासाची शिक्षा सुनावली गेली. यानंतर त्यांना 4 जुलै 1911 ला अंदमान आणि निकोबार द्वीप समूह इकडे नेण्यात आले. तिकडे त्यांना “ काळे पाणी ” या नावाने प्रसिद्ध असलेल्या सेल्युलर जेलमध्ये ठेवण्यात आले. या जेलमध्ये त्यांचे अमानुष छळ करण्यात आले. पण तरीसुद्धा त्यांची राष्ट्राप्रतीची तळमळ कमी झाली नाही. जेलमध्ये असलेल्या इतर कैदींना त्यांनी लिहिणे वाचणे शिकवले. जेलमध्ये एखादे पुस्तकालय असावे, अशी मागणी करून त्यांनी तिथे पुस्तकालंय देखील सुरु करून घेतले.
जेलमध्ये वीर सावरकरांनी केलेले कार्य .
- जेलमध्ये असताना वीर सावरकरांनी हिंदुत्व या नावाने एक पॅम्प्लेट लिहिले. “ हिंदू कोण आहे “? आणि हे टेम्प्लेट सावरकरांच्या समर्थकांद्वारे प्रकाशित करण्यात आले. या पॅम्प्लेटमध्ये त्यांनी हिंदूंना भारतवर्षाचे खरे देशभक्त म्हणून संबोधित केले आणि बऱ्याच हिंदूंना प्रभावित केले. त्यांनी अनेक धर्मांचे वर्णन जसे की जैन, बौद्ध, शीख आणि हिंदू. त्यांच्या मते, हे सर्व धर्म ‘अखंड भारत’ (संयुक्त भारत किंवा बृहन्भारत) निर्माण करण्यास समर्थन देऊ शकतात.
- सावरकर स्वतः नास्तिक होते परंतु त्यांना हिंदू असण्यावर खूप जास्त गर्व होता. याच गोष्टीला त्यांनी राजकीय आणि सांस्कृतिक ओळख दिली. सावरकरांना 6 जानेवारी 1924 ला जेलमधून सोडण्यात आले, आणि त्यांनी रत्नागिरी हिंदू सभा च्या निर्माणासाठी महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावली. या संघटनेचे उद्देश हिंदूंच्या सामाजिक आणि सांस्कृतिक वारसेला जपणे हा होते.
- 1937 साली वीर सावरकर हिंदू महासभा चे अध्यक्ष झाले. दुसऱ्या बाजूला मोहम्मद अली जिना यांने काँग्रेस शासन ला हिंदू राज घोषित केले. ज्यामुळे हिंदू आणि मुसलमानांमध्ये असणारा तणाव अजून वाढला. वीर सावरकर हिंदू महासभाचे अध्यक्ष झाले आणि त्यांनी द्वितीय विश्व महायुद्धामध्ये हिंदूंना इंग्रजांचे समर्थन करण्यास प्रोत्साहित केले.
- वीर सावरकर भारतीय राष्ट्रीय काँग्रेस आणि महात्मा गांधी यांचे पराकोटीचे द्वेष करते होते या गोष्टीकडे आपण दुर्लक्ष करू शकत नाही. त्यांनी भारत छोडो आंदोलनाला विरोध केला होता आणि त्यानंतर सुद्धा काँग्रेस द्वारे भारतीय विभाजनाला स्वीकार केल्यानंतर आपला विरोध दर्शवला.
वीर सावरकर द्वारे लिखित पुस्तके । Books Written By Veer Savarkar
Veer Savarkar Books In Marathi
- 1857 चे स्वातंत्र्यसंग्राम
- हिंदुपदपातशाही
- हिंदुत्व
- मोपल्यांचे बंड
- माझी जन्मठेप
- काळे पाणी
- सहा सोनेरी पाने
- शत्रुच्या शिबिरात
- लंडनची बातमीपत्रे
- विद्यान निष्ठा निबन्ध:
- जोसेफ मैज़िनी
- हिंदुराष्ट्र दर्शन
- हिंदुत्वाचे पंचप्राण
- कमला
- सावरकरांच्या कविता
- संन्यास खड़ग आदि.
वीर सावरकरांचे अन्य पुस्तके आणि कार्य । Freedom Fighter Veer Savarkar In Marathi
- भारताची स्वातंत्र्याची पहिली लढाई , 1857 चा भारतीय स्वातंत्र्य संग्राम त्यांनी लिहिला. काळे पाणी या पुस्तकामध्ये त्यांनी जेलमधील त्यांचा संघर्ष लिहून ठेवला आहे. त्याचबरोबर त्यांनी महात्मा गांधीची राजकीय निंदा केली आणि गांधीचा गोंधळ नावाचं एक पुस्तक लिहिले. त्यांनी जयोस्तुते आणि सागरा प्राण तळमळला अशा कविता लिहिल्या. त्यांनी हुतात्मा, दिग्दर्शक, दूरध्वनी, सांसद , टंकलेखन महापौर इत्यादी नवशास्त्रांची निर्मिती केली.
- सरतेशेवटी आपण हा निष्कर्ष काढू शकतो की वीर सावरकर हे जरा सुद्धा शंका नसलेले अद्वितीय स्वातंत्र्यवीर होते, त्यांनी नैतिक, धार्मिक आणि दार्शनिक सिद्धांत मांडले. खरे तर त्यांचे राजकीय तत्वज्ञान हे मानवतावाद, बुद्धिवाद, वैश्विकतावाद, सकारात्मकतावाद, उपयुक्ततावाद आणि वास्तववाद यांचे मिश्रण आहे. जातिभेद आणि अस्पृश्यता यांसारख्या भारतातील काही सामाजिक वाईट गोष्टींविरुद्धही त्यांनी बरेच काम केले. त्यांच्या लेखणीमुळे भारतातील तरुण वर्ग प्रेरित झाले, आणि स्वातंत्र्यासाठी पेटून उठले. त्यांनी केलेल्या साहासी कृत्यांमुळे लोकांनी त्यांना वीर ही पदवी बहाल केली आणि इथूनच लोक त्यांना वीर सावरकर म्हणून ओळखू लागले.
माझा शाळेचा पहिला दिवस
वीर सावरकर यांचा मृत्यू कसा झाला.
Veer Savarkar Death Reason In Marathi
- 1910 मध्ये त्यांच्यावर चालवण्यात आलेल्या केसमध्ये त्यांना मृत्यूदंड दिला जाईल असेच वाटले होते, परंतु त्यांना अंदमान च्या सेल्युलर जेलमध्ये डांबण्यात आले आणि 50 वर्षांच्या कारावासाची शिक्षा ठोठावण्यात आली. या शिक्षेला मृत्यू पेक्षा देखील भयंकर मानण्यात येत असत. अंदमानातून ते कसेतरी बाहेर परत आले. सावरकरांना आध्यात्मिक ज्ञान प्राप्त होते, असे असले तरीही त्यांनी याबद्दल कधीही सार्वजनिक वाच्यता केली नाही.
- सावरकर यांचा शेवटचा लेख ‘आत्महत्या की आत्मार्पण’ 1963 मध्ये प्रकाशित झाला. हा लेख एका ‘अवधूत उपनिषद’, एका लघु उपनिषदच्या एका श्लोकापासून सुरू आणि समाप्त होतो. संस्कृतमधील तो श्लोक पुढीलप्रमाणे आहे.
‘धन्योहं धन्योहं कार्तव्यं में न विद्याते किंचित!
धन्योहं धन्योहं प्रप्तव्यं सर्व मद्य संपन्नम !!’
- त्याचे मराठीत भाषांतर ‘धन्य आहे मी, कोणतेही कर्तव्य पूर्ववत रहात नाही, धन्य आहे मी, आता मला जे मिळायचे होते ते सर्व मिळाले’ असे केले जाऊ शकते. त्या लेखात सावरकरांनी असे प्रतिपादन केले की जीवन संपवण्याच्या सर्वच कृत्यांना आत्महत्या म्हणता कामा नये. राग, संताप, दुःख आणि केवळ समस्यांपासून सुटका यातून निर्माण होणारे जीवन संपवणे ही आत्महत्या मानली पाहिजे, असे त्यांनी ठामपणे मत मांडले.
- दुसरीकडे, जीवनातील सर्व उद्दिष्टे साध्य केल्यानंतर जीवनाची आनंदी आत्म-समाप्ती म्हणजे आत्मसमर्पण मानले पाहिजे, आत्महत्या नाही. त्यांनी कुमारिल भट्ट, रामानुज, ज्ञानेश्वर, एकनाथ आणि रामदास यांच्या शेवटच्या दिवसांची आत्मसमर्पणाची उदाहरणे दिली.
- 1952 मध्ये सावरकरांनी घोषणा केली, की आपल्या मातृभूमीला स्वतंत्रता मिळतानाचे साक्षीदार होऊन त्यांना अतिशय आनंद झालेला आहे.
वीर सावरकर यांचा मृत्यु | Veer Savarkar Death
3 फेब्रुवारी 1966 साली त्यांनी अन्न ग्रहण करने सोडून दिले. काही दिवसांनी त्यांनी तरल पदार्थ देखील ग्रहण करण्याचे सोडून दिले. त्यांनी त्यांच्या डॉक्टरांना सांगितले की त्यांना कोणतेही औषध देण्यात येऊ नये. 24 फेब्रुवारी 1966 ला सावरकरांनी कमी आवाजात एक संत तुकारामांचा श्लोक म्हटले “ आम्ही जातो आमच्या गावा आमचा राम राम घ्यावा “. आणि हेच त्यांचे शेवटचे शब्द ठरले. अखेर 26 फेब्रुवारी 1966 ला सकाळी 11 वाजण्याच्या सुमारास स्वातंत्र्यवीर सावरकरांनी हिंदू संत परंपपरा पद्धतीने शेवटचा श्वास घेतला.
